Een ander kan zichzelf
nooit herinneren!
Samenvatting van “Waarheden”
Het maanlicht verhoudt zich tot het zonlicht als het ego tot het ware zelf!
Vanochtend vroeg werd ik wakker, het was al volop dag en toch stond de volle maan helder stralend boven het dak van de buren. In eerste instantie was het voor mij zoiets van: “Hoe kan dat, zo helder” en toen drong de boodschap tot mij door.
Wij ervaren ons zelf als persoonlijkheid (de som van onze positieve en negatieve ervaringen en talenten inclusief de bijbehorende verpakking, ons lichaam). Deze persoonlijkheid noemen we ik (ik ben, ik denk, ik voel, ik weet, ik etc.), terwijl ego eigenlijk een beter passende benaming is. Ten onrechte denken velen dat hun ego alleen uit negatieve karaktertrekken bestaat maar dat komt niet overeen met de werkelijkheid. Ons ego is de som van al onze persoonlijke interpretaties van positieve en negatieve ervaringen. Ons ego doet zich voor alsof het bewustzijn heeft, alsof het autonoom is, terwijl het slechts de weerspiegeling van het ware zelf bewustzijn is.
Zo ben ik nu éénmaal, zo kent iedereen mij, mag ik mij even voor stellen etc. draait steeds om iets wat wij beschouwen als: “DAT BEN IK”. Maar, zo ben ik nu éénmaal betreft een zelfbedacht spiegelbeeld dat net als het maanlicht, een fata morgana, een weerspiegeling is en doet alsof het “eigen” is. De maan schijnt net zomin als ons “dat ben ik” een eigen bewustzijn heeft. Allemaal spiegeling, allemaal waan, allemaal illusie! En die stralende maan aan die stralend blauwe hemel wekte mij met deze werkelijk éénmalige metafoor! Dat was voor mij een schitterende boodschap.
De maan, jouw ego moet niet verdwijnen, maar jij moet je realiseren.
Als jij wakker wordt gaat jouw maan onder!
Non-dualiteit – Spiritualiteit
God, de onvoorwaardelijke volheid van bewustzijn, verlangde zichzelf te ervaren en schiep de onvoorwaardelijke leegte, het onvoorwaardelijke niets, als primaire polarisatie, om zich in het tussengelegen spanningsveld te kunnen manifesteren. Geest als manifeste volheid van bewustzijn, Lucifer (ziel of energie) als energetische intermediair en Ahriman (lichaam of materie) als manifeste leegte, vormen de hoogste universele Triniteit. De mens, geschapen naar beeld en gelijkenis, draagt hetzelfde verlangen in zich. Ook wij ervaren de reflexie van onszelf, op de grens van licht en donker, wanneer wij in een verlichte kamer naar buiten kijken, terwijl de duisternis intreedt. Ons met God gedeelde verlangen laat ons, dankzij de vrije wil tevens de vrijheid, ervaringen te interpreteren, waarderen en ons ermee te identificeren. Identificatie immaneert, privatiseert ons ware zelf, schept ego en stelt daarmee de wet van karma en reïncarnatie in werking die alleen door transcenderen weer buiten werking gesteld kan worden. Inmiddels zijn alle maagdelijke scheppingsingrediënten gereed en kan het oude testamentspel beginnen.
Alles komt voort uit de onvoorwaardelijke éénheid en keert na gedane ervaring weer terug in de éénheid. God is onvoorwaardelijk en voor ons het best begrijpbaar als onvoorwaardelijk bewustzijn. Onvoorwaardelijk bewustzijn, onvoorwaardelijke liefde of onvoorwaardelijke wijsheid; hoe je het wendt of keert het blijft onvoorwaardelijk en kan derhalve nooit geprivatiseerd, nooit voorwaardelijk worden zonder de essentie van onvoorwaardelijkheid te verliezen. Spiritualiteit kan nooit voorwaardelijk zijn of geprivatiseerd worden. Spiritualiteit handelt over het begrijpen of ervaren van God en dat kan op drie manieren:
1e Je kunt God begrijpen en dat is kennis. Kennis kun je delen.
2e Je kunt God ervaren en dat is ervaring. Ervaringen kun je nimmer delen.
3e Je kunt God zijn en alleen dat wat je bent deel je echt. Delen is altijd nu.
De smaak van een peer kun je beschrijven maar de ervaring kan alleen de peer delen. Ware spiritualiteit heeft, net als non-dualiteit, betrekking op éénheid en niet op veelheid.
Dualiteit – Monotheïsme
In den beginne schiep God den hemel en de aarde.
De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren. En God zeide: Daar zij licht! en daar werd licht. En God zag het licht, dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en tussen de duisternis. En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht.
Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de eerste dag.
Polariteit betreft tegengestelden waartussen een spanningsveld van halfwaarden ontstaat. In dit spanningsveld zijn dingen mogelijk die er uiteindelijk voor zorgen dat de polariteit nivelleert. Zelfs in een menselijke relatie is dit proces zichtbaar. Toch is de basis van de schepping niks meer en niks minder dan polariteit. God, de onvoorwaardelijke volheid creëerde de onvoorwaardelijke leegte om zichzelf in het daartussen gelegen spanningsveld te ervaren. Wij ervaren hetzelfde wanneer wij in een verlichte kamer naar buiten kijken terwijl het buiten donker wordt. Ineens staan wij tegenover ons spiegelbeeld op de grens van licht en duister.
Dualiteit handelt meer over slecht of niet verenigbare tegenstellingen. Dualiteit is kenmerkend voor het meer manifeste deel van de schepping. Dualiteit kent de verbroken éénheid in de stof die zich in de stof niet laat verenigen. Dualiteit beschrijft een vorm van anders zijn waarvoor, om problemen te voorkomen, wederzijds begrip gevraagd is. Polariteit verenigt terwijl dualiteit scheidt.
Drie-éénheid – Triniteit
En God zeide: Daar zij een uitspansel in het midden der wateren; en dat make scheiding tussen wateren en wateren! En God maakte dat uitspansel, en maakte scheiding tussen de wateren, die onder het uitspansel zijn, en tussen de wateren, die boven het uitspansel zijn. En het was alzo. En God noemde het uitspansel hemel. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de tweede dag.
De Goddelijke drie-éénheid of triniteit betreft het resultaat van iets dat gepolariseerd is en het mogelijke product van deze polarisatie. Osiris, Isis, Horus of Brahma, Vishnu, Shiva of Zeus, Leto, Appolon of mannelijk (positief), vrouwelijk (negatief), kind (neutraal) zijn voorbeelden van tot drie-éénheid leidende polariteit. Het derde aspect van triniteit is altijd het geschapen of ontstane resultaat van het samensmelten van de beide uitersten. De drievoudig geopenbaarde éénheid blijft altijd de kern van de zaak en verwijst als zodanig steeds naar non-dualiteit in de zin van verdeeld zijn in éénheid. De Goddelijke drie-éénheid betreft ook altijd de voor de schepping essentiële drie aggregatietoestanden van bewustzijn; geest (manifest bewustzijn, hoger zelf), ziel (energie of geconditioneerd bewustzijn, lager zelf) en lichaam (materie, geconditioneerde energie, onderbewustzijn). Manifest bewustzijn is binair gepolariseerd, energie hexadecimaal en materie is 12/20 gepolariseerd en vierdelig gemanifesteerd (elementen aarde, water, lucht en vuur) waardoor God zichzelf oneindig gevarieerd kan ervaren.
De drie bewustzijnstoestanden manifesteren zich in de volgende chakra’s:
7e Brahma-randhra-chakra ook kruin-chakra of hoger bewustzijn.
4e Anahata-chakra ook hart-chakra of lager bewustzijn.
3e Manipura-chakra ook zonnevlecht-chakra of onderbewustzijn.
Vier-éénheid – Elementen
En God zeide: Dat de wateren van onder den hemel in een plaats vergaderd worden, en dat het droge gezien worde! En het was alzo. En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeën; en God zag, dat het goed was. En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de derde dag.
De vier elementen, aggregatietoestanden of gematerialiseerde bewustzijnstoestanden zijn sedert de oudheid bekend onder vele namen. Naast aarde, water, lucht en vuur of Mattheus. Marcus, Lucas en Johannes of fysiek, etherisch, astraal en mentaal ook harten, klaver, schoppen en ruiten etc. Het yin yang symbool is veruit het bekendste en duidelijk in het weergeven van deze dubbele polariteit ofwel de tegenstelling aarde en lucht naast water en vuur. De vier elementen vormen ook het zogenaamde vierkant van bouw. Een term die meestal met vrijmetselarij geassocieerd wordt maar klaarblijkelijk veel universeler is. Dit vierkant vormt niet alleen het grondvlak van de piramide maar bovenal de basis van de kubus of Hexaëder. In de kubus zijn namelijk de dubbele Tetraëder of Merkabah en Octaëder verstopt, het binaire en hexadecimale polariteitsbeginsel. Onnoemlijk veel kunstwerken tonen de combinatie van triniteit en de vier elementen.
Vier van onze zeven chakra’s staan in de volgende relatie tot de vier elementen:
1e Muladhara-chakra ook wortel-chakra of het element aarde.
2e Swadhisthana-chakra ook heiligbeen-chakra of het element water.
5e Vishuddha-chakra ook keel-chakra of het element lucht.
6e Ajna-chakra ook voorhoofds-chakra of het element vuur.
Quintessence – Pentagram
En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen den dag en tussen den nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren! En dat zij zijn tot lichten in het uitspansel des hemels, om licht te geven op de aarde! En het was alzo. God dan maakte die twee grote lichten; dat grote licht tot heerschappij des daags, en dat kleine licht tot heerschappij des nachts; ook de sterren. En God stelde ze in het uitspansel des hemels, om licht te geven op de aarde. En om te heersen op den dag, en in den nacht, en om scheiding te maken tussen het licht en tussen de duisternis. En God zag, dat het goed was. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de vierde dag.
Vele mensen kennen in een of andere vorm en vaak zonder zich de ware achtergrond te beseffen, het begrip van de vier elementen, maar het oude testament, de Pentateuch, dat oorspronkelijke werk van Mozes, als geloofsbasis voor Joden, christenen en moslims bestaat uit vijf boeken. De vier elementen vormen het gematerialiseerde deel van het verhaal maar niets kan vorm aannemen of behouden zonder waargenomen te worden. De vier elementen ontlenen hun recht op bestaan aan het waargenomen worden. Dat waarnemen is de quintessence, de kers op de taart om het eens oneerbiedig te zeggen. Bewustzijn manifesteert zich altijd als drie-éénheid. Deze drie-éénheid vormt de quintessence of dat wat mogelijk maakt waardoor wij waarnemen en bewust zijn. Alleen de mens, geschapen naar beeld en gelijkenis, beschikt over een vrije wil. Met dank aan de vrije wil zijn wij in staat om ervaringen te waarderen en ons met “onze” ervaringen te identificeren. Dat resulteert weliswaar in een vorm van bewustzijnsvernauwing, bekend als ego, waartegen we braaf “ik” zeggen in de veronderstelling dat we hier met ons ware zelf te maken hebben. In de bijgaande serie pentagram tekeningen wordt helder uiteengezet hoe deze ontwikkeling plaats heeft en waar het probleem zit waardoor we steeds reïncarneren. Gaat heen en zondigt niet weer!
Davidster – Merkabah
En God zeide: Dat de wateren overvloediglijk voortbrengen een gewemel van levende zielen; en het gevogelte vliege boven de aarde, in het uitspansel des hemels! En God schiep de grote walvissen, en alle levende wremelende ziel, welke de wateren overvloediglijk voortbrachten, naar haar aard; en alle gevleugeld gevogelte naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. En God zegende ze, zeggende: Zijt vruchtbaar, en vermenigvuldigt, en vervult de wateren in de zeeën; en het gevogelte vermenigvuldige op de aarde! Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de vijfde dag.
De davidster is de tweedimensionale versie van een dubbele Tetraëder of Merkabah. Ook een vlakke projectie van een kubus of Hexaëder resulteert als Hexagram in een davidster. Als davidster is het een, uit twee gelijkzijdige driehoeken opgebouwde zeshoek die ontstaat door een cirkel te omringen met zes gelijke cirkels. De davidster is de kern van de levensbloem waarin de 144 namen van God geschreven staan. De Hexaëder omvat de Merkabah die acht hoekpunten heeft welke samen met de kern de negenvoud vormt die we onder andere kennen van de regenboog (zeven zichtbare en twee voor ons oog onzichtbare kleuren). Ons zonnestelsel kent naast de zon nog zes planeten plus een aantal manen. Daarnaast heeft ons zonnestelsel, onze kosmos een noord en zuidpool. De zes planeten vormen de basis voor de davidster structuur en het ontvangende vrouwelijke deel van onze kosmos. Zon, noord en zuidpool vormen de mannelijke gevende bewustzijns-drie-éénheid, waarvan twee onzichtbaar zijn. Ook bij de Merkabah blijven twee brandpunten altijd onzichtbaar. Zeven zichtbare waarvan één zon en zes planeten. Macrokosmos (galaxy), kosmos (zonnestelsel), microkosmos (mens), picokosmos (atoom) hebben allen dezelfde Davidster structuur . Zo boven, zo beneden!
Merkabah of lichtkleed van de microkosmos, verwijst naar de binaire polarisatie van alle dimensies binnen de schepping. Zo boven, zo beneden van universum tot atoom heeft alles uiteindelijk de Merkabah structuur van een dubbele Tetraëder. Van het zegel van Metatron tot de levensbloem, van het Enneagram tot de Platonische veelvlakken, aan alles ligt de Merkabah ten grondslag.
Zevenheden – Chakra’s
En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard, vee, en kruipend, en wild gedierte der aarde, naar zijn aard! En het was alzo. En God maakte het wild gedierte der aarde naar zijn aard, en het vee naar zijn aard, en al het kruipend gedierte des aardbodems naar zijn aard. En God zag, dat het goed was. En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis; en dat zij heerschappij hebben over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt. En God schiep den mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze. En God zegende hen, en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar, en vermenigvuldigt, en vervult de aarde, en onderwerpt haar, en hebt heerschappij over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt! En God zeide: Ziet, Ik heb ulieden al het zaadzaaiende kruid gegeven, dat op de ganse aarde is, en alle geboomte, in hetwelk zaadzaaiende boomvrucht is; het zij u tot spijze! Maar aan al het gedierte der aarde, en aan al het gevogelte des hemels, en aan al het kruipende gedierte op de aarde, waarin een levende ziel is, heb Ik al het groene kruid tot spijze gegeven. En het was alzo. En God zag al wat Hij gemaakt had, en ziet, het was zeer goed. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de zesde dag.
Net als regenboog en Merkabah heeft de mens negen brandpunten waarvan er zeven intern en waarneembaar zijn. Zeven chakra’s, daaronder drie bewustzijnsbrandpunten en vier elementaire brandpunten. De twee onzichtbare bevinden zich, hemels en aards, buiten het lichaam.
Zeven hoofdchakra’s van beneden naar boven: wortelchakra (aarde), heiligbeenchakra (water), navelchakra (onderbewustzijn), hartchakra (hartbewustzijn, gevoel) , keelchakra (lucht), voorhoofdschakra (vuur, verstand), kruinchakra (hoger of ware zelf bewustzijn).
Achtheden – Octaven
Octaven zijn ons vooral bekend uit de muziek maar het kosmische fenomeen octaven is veel omvattender dan dat. Een octaaf is is principe niets anders dan de afstand tussen plus en min, x en 2x of o en 8 (Lemniscaat). Niet de afstand is in deze belangrijk maar de wijze van indelen in een beperkt aantal (3, 5, 7, 9, 12, 21 en 31) stapjes. Deze afstanden moeten namelijk aan twee kosmische wetten voldoen. Allereerst moet het mogelijk zijn harmonische samenstellingen te maken en bovendien moet men daarmee van stemming kunnen veranderen (transponeren).
Je kunt een meter prima gebruiken voor het meten in millimeters maar harmonisch is iets anders. De meeste talen maken bijvoorbeeld gebruik van een éénentwintig toonsysteem (medeklinkers) dat samen met een variabel aantal klinkers verhalen mogelijk maakt. Vertellen doen wij sedert de Griekse oudheid en we beseffen ons niet dat we letterlijk aan het vertellen (tellen) zijn in plaats van verhalen.
De schepping kent een drietal octaaf varianten namelijk binair (bewustzijn), hexadecimaal (energie) en het 12/20 (materie) octaaf. Allen zijn weer te verdelen in meerdere afstanden die ieder voor zich moeten beantwoorden
aan bovengenoemde kosmische wetmatigheden.
Negenheden – Enneagram
Het enneagram wordt ten onrechte in verband gebracht met een populair 3×3 of negenvoudig (enneagon) psychologisch systeem, vergelijkbaar met een twaalfvoudige astrologische typering. Het enneagram symbool heeft een geheel ander betekenis en achtergrond en verwijst direct naar de Merkabah. P. D. Ouspensky 1878-1947 bespreekt in zijn boek “Op zoek naar het wonderbaarlijke” de ontmoetingen met en ideeën van George Ivanovich Gurdjieff 1866-1949. In dit boek wordt het enneagram uitvoerig belicht, evenwel zonder compleet te zijn. Het enneagram is een kosmische handtekening die alleen driedimensionaal begrepen kan worden.
Alléén dan wordt de relatie enneagram en octaven helder.
Tienheden – Tienden
In de Bijbel, Deuteronomium 12:11, wordt al gesproken over het afdragen van 1/10 van de oogst aan de Joodse Tempel. Wanneer vermogenstoename, bedrijven, handelsbanken en centrale geldbanken mondiaal met slechts 10% belast zouden worden, dan zou daarmee de hele wereldarmoede en de milieuproblematiek opgelost kunnen worden. Bovendien zou daardoor elke andere vorm van belasting nodeloos gecompliceerd en overbodig worden. Waar een wil is, is een weg!
Artikel: “Onze samenleving”.
Meerderheden – Minderheden
Toch wel eigenaardig dat een hele kleine minderheid vrijwel alle aardse goederen bezit en de grote meerderheid het moet doen met de restjes. Alles is in navolging van monotheïsme en kapitalisme tegenwoordig geschikt om geprivatiseerd te worden. Kerk en staat hebben lang geleden de handen ineen geslagen en de kudde voor eigen roem en macht onder elkaar verdeeld. Het onderwijs schept uitsluitend makke schapen, maakt van unieke wezens gewillige robotten. Zowat alle overheidstaken zijn inmiddels geprivatiseerd en als er dan iets mis gaat kan de overheid, lees belastingbetaler, voor de schade opkomen. De door banken bepaalde ziekelijke economische groei en de totale afhankelijkheid van het perfide bankenstelsel geeft weinig hoop op een gezonde toekomst voor ons nageslacht. Toch blijft de enige steekhoudende remedie: “Wakker worden of zelfrealisatie.” De mens die zich waarachtig realiseert wie of wat hij of zij daadwerkelijk is, die zich realiseert door eigen toedoen het goddelijk stelsel geperverteerd en tot robot gedegradeerd te hebben. De mens die zich bewust wordt van waanzinnige afhankelijkheid van een destructief systeem, niet zozeer de manier waarop onze samenleving functioneert maar bovenal het eigen functioneren als robot.
Het biedt geen soelaas om de wereld te veranderen, het heeft alleen zin om het heft in eigen hand te nemen en je af te vragen: “Wie ben ik?” Bestond ik al toen ik geboren ben, besta ik ook als ik slaap of gestorven ben en ben ik aan verandering onderhevig. Wanneer je al deze vier vragen met ja beantwoord hebt, lieg je dat het gedrukt staat. Je bestond al bij je geboorte, bestaat ook in je slaap en zelfs nog na jouw dood, maar je bent niet aan verandering onderhevig. Alles wat aan verandering onderhevig is zijn dingen en jij bent geen ding, jij bent het waarnemen van dingen inclusief jouw lichaam, jouw gedachten en jouw gevoelens. Jij bent het eeuwig nu waarnemende dat veranderingen, ervaringen en dingen waarneemt zonder zelf een ding te zijn.
Je verkeert bijvoorbeeld in de veronderstelling dat jij jezelf kunt herinneren, maar jij kunt slechts oude ervaringen, gedane zaken herinneren die jij destijds hebt waar genomen. Dat herinneren doe je altijd nu en jezelf, als het waarnemend vermogen destijds, kan je, hoe je het wend of keert, onmogelijk herinneren.
Nu is en blijft nu!
Bijna dood ervaringen
Wie of wat neemt bijna dood ervaringen waar?
Dat, wat ‘ik ben’ denkt of zegt terwijl ik wakker ben of droom, bestaat niet als ik bewusteloos, dood, klinisch dood, in coma of in diepslaap ben. Ons lichaam schenkt ons weliswaar individuele mogelijkheden en daardoor persoonsgebonden ervaringen, maar pas nadat wij ons (zo’n drie jaar na onze geboorte) daarmee geïdentificeerd hebben geloven wij, in navolging van het monotheïsme, in zoiets als een ‘waarnemer’ die zich in de spiegel her-kent en aan verandering onderhevige meningen debiteert. Met ‘ik’ als ‘waarnemer’ bedoelen we allemaal iemand anders, iets individueels waarin we rotsvast geloven maar die we, net als God, in geen enkele vorm zichtbaar kunnen maken of anderszins verklaren. Monotheïsme heeft God geprivatiseerd, heeft het onvoorwaardelijke voorwaardelijk gemaakt en de mens heeft dat, wat een mens bewust laat zijn, geprivatiseerd. De menselijke behoefte om van hebben zijn te maken doet de rest. Wij zijn het waarnemen dat over een waarnemingsapparaat beschikt en wij hebben zelf, door identificatie, onze plaatsvervangende waarnemer gecreëerd, maar ook ik kan als waarnemer niet bestaan zonder waargenomen te worden. Onze virtuele waarnemer kan nooit een bijna dood ervaring gehad hebben omdat ie tijdens deze ervaring zelf afwezig was. Het onvoorwaardelijke heeft een ervaring die dodelijk is voor het voorwaardelijke en het voorwaardelijke claimt deze ervaring na het overleefd te hebben.
Wat maakt ons tot de Corona van de schepping? Wij hebben, net als iPhone of digitale camera, instelbare lenzen en diafragma (oogbol), sensoren (netvlies) en een bekabelde verbinding (zenuwen) met onze processor (hersens). De binnenkomende signalen worden in onze hersenen draadloos zichtbaar gemaakt, maar in onze hersenen zit niet zoiets als een multifunctioneel lcd schermpje waarop het resultaat van onze aandacht waargenomen kan worden. Toch worden deze signalen waargenomen. Voor iPhone of digitale camera zijn wij het draadloos waarnemend bewustzijn. Voor ons is dat het Coronair waarnemend bewustzijn. Via ons zevende chakra wordt draadloos al het waarneembare waargenomen. Vergeet de waarnemer, en besef je dat jij puur waarnemen bent!
Stel je voor, dat niets waar is, dat alles wat we tot dusver hebben aangenomen op één prachtig ‘waarnemer’ misverstand berust. Toch moet ook dat misverstand waargenomen zijn, want zonder waarnemen bestaan zelfs misverstanden niet. Hoe komt het dat in coma waargenomen wordt en niet in diepslaap? Waardoor onderscheiden wij ons visueel en auditief van een iPhone of smartphone? Een smartphone neemt zichzelf niet waar en gaat niet prat op een mooie foto of een goed gesprek. Een iPhone neemt waar maar heeft geen ‘waarnemer’, heeft geen geprivatiseerd ‘I’, ik of ego. Er is ook geen ‘waarnemer’ als je slaapt, in coma of ‘bijna’ dood bent, maar wel waarnemen??? De ‘waarnemer’ is dus tijdelijk dood of bewustzijnsloos, maar dat gebeurt elke nacht!
Net als in coma verdwijnt de ‘waarnemer’ elke nacht maar wat onderscheidt diepslaap van coma? De ‘waarnemer’ kan alleen bestaan als ie waargenomen wordt en waarnemen is geen ding! Waarnemen kan zonder ‘waarnemer’ terwijl de ‘waarnemer’ zonder waarnemen niet bestaat. De afwezige ‘waarnemer’ kan nooit iets waargenomen hebben en dus is een bijna dood ervaring het gevolg van waarnemen zonder ‘waarnemer’, zonder ‘I’, ik of ego. Een bijna dood ervaring is voor ons ‘I’, ik of ego, voor onze ‘waarnemer’ een ervaring van ternauwernood aan de dood ontsnapt zijn. Maar deze ‘waarnemer’ is zelf een waan, een door identificatie veroorzaakt gedachtebeeld. In werkelijkheid heeft het bewustzijn in coma, ontdaan van de ‘waarnemer’ een soort verlichting ervaren. Verlost van de waarnemer nemen wij waar zoals bedoeld, zijn wij het waarnemen en niet de zelfbedachte waarnemer. Als jij waarneemt, dan ben je nooit dat wat waargenomen wordt! Waarnemers zijn aan verandering onderhevig, herkennen zichzelf in de spiegel, hebben over alles een onbestendige mening en worden zeer serieus genomen! Stel je voor, dat dit waar blijkt te zijn.
Wanneer ik alles wat ik heb zoals mijn lichaam, gedachten, naam, beroep, leeftijd, geaardheid etc. weglaat dan blijft er niks anders over dan een lege ‘ik’ gedachte die, dankzij mijn aandacht en mijn rotsvaste geloof, alleen bestaat als ik wakker ben of droom. Deze waarnemer is letterlijk plaatsvervanger van mijn ware zelf. Ik heb deze ‘waarnemer’ bedacht, neem hem waar maar ik neem ook waar wanneer die waarnemer niet kan bestaan omdat mijn lichaam klinisch dood is. Bewustzijn maakt waarnemen mogelijk en waarnemen maakt het bestaan van dingen zoals mijn geprivatiseerde ‘waarnemer’ mogelijk. Iets dat gedurende klinisch dood zijn niet bestaat kan onmogelijk in deze bewustzijnsloze toestand iets ervaren hebben. “IK” kan nooit een bijna dood ervaring ervaren hebben, maar wij kunnen wel ervaren zonder “IK”. In onze dromen is alles even realistisch als in onze werkelijkheid! In onze werkelijkheid is alles even virtueel als in onze dromen! Een droom neemt evenveel ruimte in als een universum. Wij zijn een punt van goddelijke aandacht dat zich door een oneindig aantal parallelle universa verplaatst en dit ervaart als tijd.