Bedoelt als “De herberg waar zoekers vinden!” heb ik mijn website destijds “Karavanserais” gedoopt. Drieëndertig pagina’s, vijf hoofdthema’s en ruim honderd berichten over alle mogelijke aspecten van ons menselijk bewust zijn.
De vijf hoofdthema’s waren oorspronkelijk gebaseerd op de vijf aspecten van bewustheid namelijk; het waarnemen, de waarnemer, de waarneming, de waarnemingsapparatuur en het waargenomene (objecten of dingen).
Dingen danken hun bestaan aan het waargenomen worden. Objecten, lichamen, elementen, gedachten, gevoelens en zelfs intuïtie – het betreft hier allemaal ‘dingen’ die hun bestaansrecht uitsluitend danken aan het waarnemen ervan.
Zonder waargenomen te worden kan geen ding bestaan!
Smartphones, tablets, laptops en desktops zijn uit drie componenten (software, energie en hardware) bestaande computers. Mensen bestaan eveneens uit software, energie en hardware alleen noemen we dat dan geest, ziel en lichaam.
Het menselijk lichaam is een autonome bio-computer of bio-robot. Ons lichaam is in staat om zichzelf te bewegen, te onderhouden, te repareren en de soort in stand te houden. Allemaal zaken die volautomatisch en zonder enige bemoeienis van buitenaf plaats hebben maar wel op de één of andere manier waargenomen moeten worden.
Het enige verschil tussen computers en het menselijk lichaam is gelegen in de wijze van waarnemen of beter gezegd: “De plaats en wijze van bewust zijn”. Daar waar het bewustzijn, het waarnemen bij computers expliciet extern is, functioneert ons waarnemen, ons bewust zijn primair intern. Wij bedienen ons lichaam van binnenuit!
Wij nemen vanuit en door middel van ons lichaam waar, wij gebruiken ons lichaam, onze hersenen en onze zintuigen om waar te nemen, maar wat is ‘het’ dat waarneemt? Bij computers zijn ‘wij’ het externe bewustzijn dat waarneemt, maar wat is precies die intern waarnemende bewustheid die in ons voor het waarnemen zorgt.
Onze zintuigen kun je vergelijken met de input en output apparatuur van computers en onze hersenen functioneren draadloos en bekabeld als processor, router en transceiver. Maar dat alles is volkomen zinloos zonder bewustheid, zonder waarnemen.
Onze zintuigen maken gebruik van elektriciteit om onderling en met onze hersenen te kunnen communiceren. Met elektriciteit en bewustheid of bewustzijn is iets eigenaardigs aan de hand – je kunt elektriciteit of bewustzijn niet bewaren en beide zijn altijd ‘nu’. Elektriciteit en bewustheid kennen geen gisteren of morgen.
Je kunt niet gisteren een schok krijgen of morgen het licht aandoen, net zomin als je straks iets kunt horen, voelen of zien of bijvoorbeeld vorige week iets kunt denken.
Bewust zijn is altijd onvoorwaardelijk nu!
Over de waarneming, de waarnemingsapparatuur en het waargenomene hoeven we niet moeilijk te doen, maar wie of wat verricht die waarneming, wie of wat benut die waarnemingsapparatuur en neemt het waargenomene waar? Het waarnemen en de waarnemer lijken in deze het enig juiste antwoord op voornoemde vraag.
Maar de waarnemer is een ding en dingen kunnen alleen bestaan als ze worden waargenomen. Enkel en alléén het waarnemen is in staat om dingen waar te nemen inclusief de vermeende waarnemer. De waarnemer blijkt, bij nader beschouwing, een zelfgeschapen ding, een gedachtebeeld, een waanidee, masker of ID-entiteit te zijn.
De vermeende waarnemer is Maya, een illusie waarin wij steevast geloven en die als ding alléén door ons geloof ‘nu’ existeert maar in werkelijkheid uit herinneringen bestaat. Dat wat werkelijk ‘nu’ waarneemt is geen ding en is onvoorwaardelijk tijdloos ‘nu’.
Jij neemt ‘nu’ waar en jij kunt nooit dat zijn wat of waarmee je waarneemt! Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede. Alléén het goede is het kennelijk waard om behouden te worden. Het onvoorwaardelijk waarnemen is het alléén goede, al het andere is Maya en niet ‘nu’. Geloven in Maya’s werkelijkheid creëert Samsara, het rad van geboorte en dood. Dingen zijn altijd aan voorwaarden geketend.
Jij bent onvoorwaardelijk tijdloos nu!
Karavanserais 