Wij zijn een gedroomd experiment

Bijna dood ervaringen.

Hoe is het mogelijk dat de meest intense ervaring van levend zijn, geïnterpreteerd wordt als bijna dood?
Alleen ons ego kan een zogenaamde bijna dood ervaringen ervaren als persoonlijk succes!
Er zijn drie mogelijkheden om een bijna dood ervaring te interpreteren: Allereerst, het verlost zijn van ego en het ervaren van het ware zelf ofwel verlichting. Ten tweede het ego dat, zojuist ontsnapt aan verlichting, zich ontsnapt waant aan de dood. En ten derde, het ego dat zich de spirituele ervaring van verlost zijn van het ego toe-eigent en daarmee een spiritueel ego creëert. Het creëren van ons ego is de enige ware programmeerfout die wij als mens kunnen maken en een spiritueel ego is in deze het kostbaarste misverstand.

Wij zijn een gedroomd experiment dat in staat is de eigen droom te ervaren.

Volgens de geheime leer kent de schepping een actief dagdeel en een inactief nachtdeel. Brahma of God droomt (creëert) ons in het actieve dagdeel. Zonder twijfel betreft het hier een dagdroom! Wij worden gedroomd (geschapen) naar beeld en gelijkenis. Wij hebben derhalve hetzelfde droomvermogen, hetzelfde creatieve bewustzijn. Tot zover is er nog steeds sprake van eenheid dromer en gedroomde.

Adam en Eva zondigden, door het eten van de boom van kennis van goed en kwaad.
Adam en Eva identificeerde zich met hun spiegelbeeld, privatiseerden hun ware zelf.
Identificatie met deze waan creëert ons ego, een waanbeeld, droombeeld of fantoom.
Geloof in deze waan creëert de illusie van polariteit, dualiteit, van God buiten jezelf.

Door God te privatiseren heeft het monotheïsme er toe bijgedragen dat wij ons los van God ervaren (dromen). Onze enige programmeerfout (zonde) is ons ego, een zelf geprogrammeerde waan! Wij hebben, in navolging van het monotheïsme, het goddelijke in ons geprivatiseerd. Worden als de kinderen, is zijn zonder waan, zijn zonder ego! Zonder ego ervaren wij het paradijs, hier en nu!

Jezus wees ons op onze, altijd bestaande, paradijselijke eenheid met de vader.
Het verloren gaan van deze eenheid is de zogeheten erfzonde.
Als God onvoorwaardelijk is, en wij zijn kinderen zijn, dan zijn wij eveneens onvoorwaardelijk.

Al het voorwaardelijke, suggereert dualiteit waarin wij geloven.
Al het veranderlijke, mening hebbende en zich al spiegelend herkennende, wordt door dat waargenomen wat wij in werkelijkheid zijn. Wij zijn géén aan verandering onderhevig ding, wij zijn bewustzijn puur!