De mens is, als eniggeborene, geschapen naar beeld en gelijkenis.
De mens is in deze wereld maar niet van deze wereld.
Wat betekent het om eniggeborene te zijn?
Wat is geschapen zijn naar beeld en gelijkenis?
Waarom wel in deze wereld en niet van deze wereld?
Dat een eniggeborene op de schepper lijkt is niet verwonderlijk, maar wanneer die schepper zelf onvoorwaardelijk is dan moet die eniggeborene ook onvoorwaardelijk zijn. Temeer daar bovendien gesproken wordt van de éénheid van schepper en eniggeborene. De schepper en de eniggeborene zijn één.
Onvoorwaardelijk kan nimmer geschapen zijn, daar al het geschapene voorwaardelijk is. Er moet dus sprake zijn van ‘iets’ dat zich in deze wereld openbaart zonder deelgenoot van deze wereld te zijn. Dit onvoorwaardelijke ‘iets’ duidt klip en klaar op bewustzijn. Alléén bewustzijn kan onvoorwaardelijk zijn, bewustzijn is geen ‘iets’, geen ding en als zodanig niet van deze wereld.
Deze wereld bestaat uit dingen, uit voorwaardelijkheid en uit vier elementen die dankzij bewustzijn en energie bijéén gehouden worden. De vier elementen komen overeen met de vier aggregatietoestanden van materie. De eniggeborene is niet gevormd uit de vier elementen van deze wereld en daarom in deze wereld en niet van deze wereld.
De eniggeborene is onvoorwaardelijk bewustzijn, geschapen naar beeld en gelijkenis en als zodanig de quintessence, dat wat het voorwaardelijke, de schepping waarneemt.
De eniggeborene is de onvoorwaardelijke éénheid van bewustzijn dat ons mensen bewust laat zijn, ons onze aandacht schenkt en ons onvoorwaardelijk laat waarnemen.
De ware mens is in deze wereld maar niet van deze wereld. De ware mens is geschapen naar beeld en gelijkenis en niet, zoals het lichaam, gevormd uit en gebonden aan de vier elementen van deze wereld. De ware mens is één met de schepper ongeacht de planeet waarop deze mens zich bevindt.
Wij zijn ons licht vergeten, wij zijn vergeten wie wij werkelijk zijn. Wij zijn van deze wereld geworden doordat wij ons geïdentificeerd hebben met ons aardse lichaam, met de vier elementen en ons als quintessence verlaagd hebben tot voorwaardelijkheid. Maar deze voorwaardelijkheid, ons ego, onze ID-entiteit kan niet bestaan zonder waargenomen te worden. Wij zijn het waarnemen en niet dat wat waargenomen wordt.
Als eniggeborene zijn wij, geschapen naar beeld en gelijkenis, in deze wereld maar niet van deze wereld. Als lichaam zijn wij geïndividualiseerd, maar als bewustzijn één waardoor de schepper als onvoorwaardelijke éénheid de voorwaardelijke verscheidenheid kan ervaren.
Karavanserais 