Versnellende mathematische modellen
Omdat het centrumbestuur niet in staat was Henk passend te bedanken, hebben wij hem één van onze modellen geschonken. Deze kosmische antennes genereren een krachtveld dat alles in hun omgeving doet versnellen. Henk had het model in dank aangenomen en op een mooie plaats in zijn bedrijf opgehangen. Een plaats, goed in het zicht en waar iedereen dagelijks langs kwam.
Zonder dat dit gepland was, werd zijn bedrijf kort daarna overgenomen en kreeg hij ruimschoots de tijd om, dankzij de versnellende werking van het model, samen met zijn Dina van het leven te genieten. Enige jaren later was hij na een hersenbloeding halfzijdig verlamd en tot aan zijn overlijden volkomen rolstoelafhankelijk.
Ook anderen mochten inmiddels iets dergelijks ervaren nadat zij een vergelijkbaar model in ontvangst genomen hadden. Geruime tijd later, wij wonen inmiddels in Nieheim, nodigt Nelleke mij uit om deel te nemen aan haar tentoonstelling in de schitterende Sint-Janskathedraal te ‘s-Hertogenbosch. Zij heeft daar
de opdracht gekregen voor het inrichten van de kerststal en gebruikt daarvoor onbewust een aantal vrijmetselaar symbolen. Ook mijn modellen krijgen daar een plaats en het geheel creëert energetisch een klerikale opschudding. Het is duidelijk, ook in deze dogmatische luciferische omgeving werkt de versnelling.
De nieuwe huurster van onze woning in Doesburg is dolenthousiast over de energie van onze modellen en vindt het zelfs vanzelfsprekend om deze zonder tegenprestatie achter te laten. Dat vond ik een gebrek aan respect tegenover de tijd en de energie die alleen al het vervaardigen kost, los van het ontwikkelen.
Nadat wij haar het lege huis zonder modellen hebben overgedragen rijden we, voor de voorlopig laatste keer, op kerstavond via Oberhausen, Kamen en de A44 huiswaarts. Op deze uitgestorven snelweg kregen wij een schitterend staaltje kosmisch vuurwerk aangeboden. Rechts van ons verbrandden, tegen een zwarte achtergrond, de resten van een neerstortende Soyuz raket, wat leidde tot het lichtspektakel van een extreem heldere komeet.
Later zou blijken dat één van Maja’s beste vriendinnen op dat moment in coma geraakt was en daaruit niet meer zou ontwaken. Ook in Nieheim deed de energie van de modellen z’n werk en ontstonden in een kort tijdbestek nieuwe kunstwerken, nieuwe kennissen en nieuwe ontdekkingen.
Van de nieuwe kennissen was de ontmoeting met Monika wel de spectaculairste. Lisa en Sybolt waren ons op onze eerste kaasmarkt al opgevallen, maar Monika ontdekte ons pas twee jaar later en begroette ons met: “Eindelijk zijn jullie hier, ik heb zo lang op jullie gewacht!” Deze enthousiaste wijze van begroeten heeft geleid tot een jarenlange zeer intense vriendschap en heeft Monika uiteindelijk zelfrealisatie doen ervaren.
Wanneer je, zoals wij, leeft in het door onze modellen gecreëerde energieveld, merk je niet dat daar buiten de wereld haar eigen tempo heeft. Bij ons loopt gewoon alles anders dan bij ‘normale’ mensen en het is niet voor iedereen aangenaam om dat te ervaren. Wij nemen met onze zintuigen waar en beschikken over drie bewustzijnscentra. Ons brein functioneert als centrale regelkamer, processor, router, transceiver en is verantwoordelijk voor zowel bedrade als draadloze communicatie.
Ons zenuwnetwerk is, aan elkaar gelegd, in staat om de aarde 145 maal te omspannen, terwijl de in onze hersenen gevormde beelden draadloos worden geüpload. Het is hoogst interessant om te beseffen dat denken alleen maar mogelijk is omdat het wordt waargenomen.
Op een avond, het was al donker, stond ik op ons onverlichte terras naar de flonkeringen van een extreem schitterende sterrenhemel te kijken en kreeg daarbij het gevoel dat ik God zag denken. Jouw eigen gedachten waarnemen en tegelijkertijd beseffen dat jij het waarnemen bent en niet die gedachten, werkt heel verhelderend en schept positieve energie als van een lachende boeddha.
Fragment uit “Vergeten licht” ISBN 978-3-756524-25-9