Vrouwelijk schoon

Verhoudingen met vrouwelijk schoon

Wanner ik mijn eerste vijf levensjaren niet meereken, dan bestaat mijn leven uit een helft zonder en een tweede helft met Maja. Vrouwen zijn, niet alleen voor mij, fascinerende verschijningen. Mijn oudste herinnering in deze gaat terug naar de kleuterschool, waar ons een nieuwe leerling werd voorgesteld. Ze had enorme pijpenkrullen en droeg een schattig jurkje. Mijn moeder heb ik over deze eerste liefde nog dezelfde dag verteld, evenals mijn voornemen om mijn geliefde te trouwen.

Pas kort voordat ik naar de lagere school zou gaan, heb ik ontdekt dat er een wezenlijk fysiek verschil bestaat tussen jongens en meisjes. Opgegroeid als middelste van drie jongens ontdekte ik dat er bij mijn zojuist geboren zusje iets ontbrak. Mijn moeder stelde mij gerust toen ik het haar in vertrouwen meedeelde.

Mijn moeder was in alles mijn vertrouwenspersoon die met veel humor voor elk probleem een oplossing had. Omdat bij mij geen gevoel voor ‘erbij horen’ is geïmplementeerd, was mijn kleding vaak heel persoonlijk. Toen klasgenoten mij daarom voor gek verklaarden, raadpleegde ik mijn moeder, die mij de raad gaf: “Dan kan je zeggen, dat klopt, maar niet op jou!” en daarmee was ook dat probleem als sneeuw voor de zon verdwenen.

Mijn relationele stabiliteitspogingen in de eerste helft resulteerde in een handvol langdurige (meer dan één jaar) en een ruime handvol kortstondige relaties. De schepping bestaat uit verhoudingen en in al mijn verhoudingen zag ik perspectief, maar de duur had ik niet in de hand, evenals het perspectief van de aanbedene en onze persoonlijke woonomstandigheden. Kamers zonder logeermogelijkheden of ontbrekende vaste woon- of verblijfplaats boden ook in deze geen soelaas.

Het waren de vrije instabiele jaren van de vorige eeuw. Naast het fysieke onderscheid heb ik mogen ontdekken dat er een veel fundamenteler verschil bestaat tussen man en vrouw. Dat gaat terug tot Adam en vooral Eva. Waarom zou God een wezen scheppen dat zich niet kan voortplanten om vervolgens iets te creëren waarmee dat wezen zich kan voortplanten? Tamelijk onlogisch, en God lijkt mij behoorlijk logisch, anders had hij die schepping nooit in elkaar kunnen knutselen!

Dingen, en ook mensen zijn dingen, ontwikkelen zich altijd van algemeen naar speciaal. Je ontwikkelt eerst een operating system en dan pas de applicaties. Kortom, God schiep, als voorloopster van de vrouw, de mens Eva, een androgyn of hermafrodiet zorgzaam wezen dat in staat was zich zonder inmenging van buitenaf voort te planten. Maar het doel van de mens was en is: het zich bewust worden van de ware aard! En vredig verlichte wezens kennen dit streven niet. Om een beetje beweging in de zaak te brengen, schiep God Adam en implementeerde in hem de vanzelfsprekendheid.

Beide genoten van het para Deüs totdat Eva besloot om eigen verantwoording te willen dragen en niet meer zo afhankelijk te zijn. Adam protesteerde eerst nog heftig, omdat hij besefte dat hun luie leventje weleens voorbij zou kunnen zijn. Adam verwijt dat Eva tot op de dag van vandaag en Eva voelt zich nog steeds schuldig. Daarom is Eva meer geïnteresseerd in de toekomst en hangt de gemiddelde Adam nog steeds aan zijn verleden.

Adams hang naar het verleden uitte zich in de komst van het patriarchaat waarin God en de wereld geprivatiseerd werd als tegenhanger voor het alles delende matriarchaat. Op zoek naar ons licht moet de mens deze beide eigenschappen trachten te verenigen door zich de ware, niet gepolariseerde aard weer te herinneren.

Door te beseffen dat het de muze is die de kunstenaar mentaal met ideeën bevrucht, zoals het de kunstenaar is die zijn muze fysiek bevruchten kan. Alléén positief kan negatief bevruchten, maar ook de daaruit ontstane vrucht bestaat dankzij het waargenomen worden en dat waarnemen zijn wij. Het wordt tijd dat met name vrouwen beseffen dat al het relationele, al het privatiseren, een onevenwichtig beeld van de werkelijkheid schept dat alleen mogelijk is omdat Eva zich ten onrechte schuldig voelt.

Zolang Eva’s hun Adam ondersteunen bij geweld, oorlog, onderdrukking en macht zullen beide tevergeefs het paradijs op aarde zoeken. Vrouwelijk schoon is en blijft voor mij fascinerend, maar kan en mag het privatiserend fascisme nooit ondersteunen. Het grootste verschil tussen man en vrouw is niet zichtbaar en heeft te maken met polarisatie van onze vier aggregatielichamen: fysiek, etherisch, astraal en mentaal of +_+_ man en _+_+ vrouw. Fysiek bevrucht het mannelijke het vrouwelijke, maar mentaal is dat omgekeerd en dat verklaart het verschijnsel muze, secretaresse en huisvrouw.

Vrouwen ken uw ware zelf, Eva ontdek jouw ware kracht!

Fragment uit “Vergeten licht” ISBN 978-3-756524-25-9