Dat is toch zonde

Dat is toch zonde, dat doe je toch niet zomaar weg, die baan laat je toch niet schieten, die kans laat je toch niet voorbijgaan, jullie hadden zo’n goeie relatie enz. enz. Heel veel dingen worden door ons als zonde bestempeld maar wat is nu werkelijk de betekenis van zondigen. Ter voorkoming van zondigen geven ‘de tien geboden’ een aantal tips.

Bovenal bemin één God.
Zweer niet ijdel, vloek noch spot.
Heilig steeds de dag des Heren.
Vader, moeder zult gij eren.
Dood niet, geef geen ergernis.
Doe nooit wat onkuisheid is.
Vlucht het stelen en bedriegen,
ook de achterklap en ’t liegen.
Wees steeds kuis in uw gemoed
en begeer nooit iemands goed.

Goed voorbeeld doet goed volgen en kerk en staat zouden hierin het goede voorbeeld moeten geven, maar schenden deze regels zelf voortdurend. In naam van God wordt door beiden gelogen, bedrogen, gestolen, begeerd en gemoord. Miljoenen anders denkende zijn omgebracht of anderszins hardhandig bekeerd evenals de miljoenen slachtoffers van oorlogsgeweld en van natuur, milieu en economische zonden.

Ieder beschaafd mens houdt zich ver van zaken die tot de dagelijkse praktijk van vele zogenaamde machthebbers behoren. Hoe komt het dat machthebbers zo schaamteloos kunnen zondigen terwijl ‘normale’ mensen moeten boeten voor een leugentje om bestwil? Hoe komt het dat klokkenluiders verguisd worden en levenslang krijgen terwijl zakkenvullers vereerd worden en beloond. Hier is iets geheel uit de klauwen gelopen!

Al duizenden jaren wordt ons wijsgemaakt dat wij niet mogen zondigen maar wordt ons niet verteld wat precies de ware betekenis van zondigen is. Ondertussen zondigen diegenen die ons terechtwijzen door privatisering en machtsmisbruik en houden ons onder de duim door te verzwijgen wat zonde werkelijk betekent.

Zondigen in de oorspronkelijke betekenis betreft alléén de kunst van het identificeren. Mensen komen als individu zondevrij ter wereld. Onze vrije wil maakt het mogelijk om zich met het individuele lichaam en de individuele ervaringen te identificeren. Dit heeft verstrekkende gevolgen voor ons als bewustzijn. Wij zijn het waarnemen der dingen en worden door het identificeren één met onze waarnemingen.

Door het identificeren wordt het waarnemen plotseling de waarnemer. Dat is zoiets als de maan die veronderstelt licht te geven in plaats van te reflecteren of een smartphone die veronderstelt een goed gesprek gehad of een prachtige foto gemaakt te hebben. Door identificatie met ons lichaam veronderstellen wij bijvoorbeeld auto te rijden terwijl wij in werkelijkheid ons lichaam waarnemen dat in staat is een auto te besturen.

Door identificatie met ons lichaam veronderstellen wij bijvoorbeeld te denken terwijl wij in werkelijkheid onze hersenen waarnemen die in staat zijn gedachten te downloaden (herinneren), te bewerken (denken) en weer te uploaden (opslaan). Door identificatie met ons lichaam veronderstellen wij bijvoorbeeld te kijken terwijl wij in werkelijkheid het visuele waarnemingsproces waarnemen. Datzelfde geldt voor al ons waarnemen!

Wij zijn het onvoorwaardelijke waarnemen, wij zijn géén ding dat waargenomen wordt. Dingen zijn aan verandering onderhevig en bestaan bij gratie van het waargenomen worden. Zonder waarnemen kan geen ding bestaan en wanneer wij ons met dingen identificeren dan verbinden wij ons met deze dingen en dat is zondigen.

Zondigen creëert en gedachtebeeld, een entiteit, een ID-entiteit die voortdurend onze aandacht vraagt. Telkens wanneer wij ‘ik’ denken of zeggen schenken we aandacht aan deze ID-entiteit, dit masker, ons ego. Zolang wij ons in een spiegel herkennen en aan verandering onderhevige meningen debiteren, zolang begaan wij de zonde van de identificatie. Gaat heen en zondigt niet weer! Besef je dat je als bewustzijn niets kunt bezitten en als getuige nimmer de handelende, dader noch slachtoffer, kunt zijn.