Bevrijding

Bevrijding van licht door het breken der vaten!

Het gouden licht van goddelijk bewustzijn gaat gekleed in het 3D lichtkleed der vormen. Rabbi David A. Cooper schreef in “God is een werkwoord”: “Stel je voor dat je een nauwkeurig bepaalde hoeveelheid vloeibaar goud in een mal wil gieten om zodoende een schitterend kunstwerk te vervaardigen. Dit kunstwerk zal, zodra het gereed is, een magisch licht uitstralen dat de hele wereld doordringt en het hoogste bewustzijn laat ontstaan dat in de schepping mogelijk is. Maar terwijl je het goud in de mal giet, gebeurt er iets verschrikkelijks: de mal breekt en veel druppels goud lekken eruit en zweven weg.

De enige manier waarop dit kunstwerk alsnog voltooid kan worden is het bijeenbrengen van het ontbrekende goud en het repareren van de mal. Het goud zweeft overal en alleen met de hulp van velen is het mogelijk al het goud weer te verzamelen. Het goud symboliseert het licht van het goddelijke bewustzijn en elk atoom een vonk heilige aandacht. Als ze allemaal bijeengebracht worden op één plaats – niet een stoffelijk plaats maar symbolisch, in het midden van de schepping – zouden alle vonken samen het volmaakte bewustzijn uitstralen”.

Als vonk of punt van goddelijke aandacht zijn zij één met het goddelijke. Maar als ze verstrooid zijn, zinken de vonken naar steeds lagere bewustzijnsniveaus tot ze, zichzelf vergetend, uiteindelijk in 3D tweemaal gevangen worden. Deze vonken manifesteren zich nu in para Deus, het paradijs ofwel de speeltuin der Goden waar alles in 3D vormen (lichamen) gevat functioneert, de 3D afdeling van een multidimensionale matrix waar ze zelfs in hun eigen herinnering geen rol spelen.

In de 3D dialectiek existeren uitsluitend bio-robotten; minerale-, plantaardige-, dierlijke- en menselijke bio-robotten. Een bio-robot is een zichzelf reproducerend autonoom functionerend waarnemingsapparaat! Alléén menselijke bio-robotten hebben een intern (individueel) bewustzijn en derhalve een vrije wil. Alle overige bio-robotten hebben, net als smartphones, een extern of groepsbewustzijn en geen vrije wil.

Dit is de primaire val in het stoffelijke,
de eerste verslaving of het ondergeschikt zijn aan voorwaarden.

In deze 3D biotoop heeft de mens, naar beeld en gelijkenis, visuele en auditieve waarnemingsapparatuur geschapen. Visueel- en auditief-technisch gezien functioneren smartphones etc. overeenkomstig de mens.

De mens heeft in 3D de beschikking over een 3D waarnemingsvoertuig maar is zelf multidimensionaal bewustzijn. De vrije wil stelt de mens in staat om ervaringen vrij te beoordelen en zich er vrijwillig mee te vereenzelvigen. Identificeren heeft echter verstrekkende gevolgen en is bewustzijnsbeperkend.

Door identificatie verplaatst goddelijke aandacht zich van het zevende naar het zesde chakra (onze hersenen), van goddelijk parallel naar geprivatiseerd serieel en wordt de mens slaaf van zijn gedachten. Waarnemen is aandacht voor het heden, terwijl gedachten altijd op verleden of toekomst gericht zijn. Dit onheus gebruik van goddelijke gaven resulteert in het foutief of zondig programmeren van onze ziel.

De ziel die als programmeerbare energetische intermediair noodzakelijk is voor het samenwerken van bewustzijn met materie kan alleen vrij van zonden naar het vaderhuis terugkeren. Reïncarneren is bedoeld om middels bewustwording (verlichting) de ziel weer zondevrij te maken.

Wij hebben, door eigen toedoen en met dank aan de vrije wil, ons goddelijke aandachtspunt geprivatiseerd en verruild voor één zijn met ons waarnemingsvoertuig, ons lichaam. In plaats van hebben, zijn wij ons lichaam geworden alsof wij het gereedschap zijn in plaats van het onvoorwaardelijke waarnemen in (de gebruiker van) dit autonome gereedschap.

Dit is de secundaire val in het stoffelijke, de tweede verslaving
of zich ondergeschikt maken aan voorwaarden en gevat zijn in lichamen.

De stelling “Cogito ergo sum”, “Ik neem waar, dus ik besta” (René Descartes 1596-1650) heeft de monotheïstische mens vervangen door “In cognito ego est”, “Mijn ego neemt waar, dus ik besta”.

God laat niet varen de werken zijner handen! ‘Extern’ ‘ex deo nascimur’, incarneert bewustzijn ‘door empathie wetend’ als Parsifal, lichtkleed of Merkabah en ‘intern’ ‘in Jesu morimur’ worden wij als ‘enig geboren zoon’ Lohengrin genageld aan het vierkant van bouw, het kruis der vier elementen. Identiicatie privatiseert Gods aandachtspunt dat degradeert tot Tannhäuser in de ‘Venusberg’, onze hersenen, als reïncarnerend bewustzijn en slaaf onzer ego. “Gnõthi seauton”, “Mens ken uw ware zelf”.

Ons veranderlijke ego en onze steeds veranderende omgeving worden altijd onvoorwaardelijk ‘nu’ waargenomen. Waarnemen is altijd ‘nu’! Ons ego is de reïncarnatie veroorzakende som van onze identiicaties, een door ons geschapen wisselvallig gedachtebeeld. Ons ego herkent zich ‘s ochtends in de spiegel en heeft aan verandering onderhevige meningen. Zonder aandacht, géén ego! Wederkeren als waarlijk mens is alléén mogelijk indien wij “per spiritum sanctum reviviscimus” ons ego transcenderen.

Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955) schreef: “Daags, nadat het ons gelukt is om de wind, de golven, de getijden en de zwaartekracht te beheersen, zullen we de energieën van liefde aan ons ondergeschikt maken en dan zal de mens voor de tweede maal in zijn geschiedenis het vuur ontdekt hebben.”

Christina von Dreien schreef: “Ga de straat op, stop ergens en kijk bewust naar mensen. Telkens als ik dat doe, denk ik: Petje af, respect dat je hier op aarde bent, dat je in dit systeem zit. Respect voor je moed om aan dit spel mee te doen – terwijl je wist hoe diep je vergeten zou worden. Moge het licht je altijd volgen en je omringen. Herinner je weer dat je het bestaan zelf bent, was en altijd zult zijn. Jij bent het licht, het leven, het bestaan. Vergeet niet dat één “NEE” genoeg is om het hele systeem te veranderen. Onthoud altijd dat dit niet de eerste keer is dat de mensheid in slavernij is. In werkelijkheid, is het de tweede keer. In ons diepste geheugen weten we wat we nu moeten doen. Laat het in je en om je heen gebeuren.”

Monotheïstische privatisering bracht de mensheid cultuur en tegelijk verwijdering van God. Monotheïsme heeft God geprivatiseerd, gemonopoliseerd en gepolariseerd in mannelijk (positief) en vrouwelijk (negatief). Niets kan bestaan zonder waargenomen te worden! De mens, geschapen naar beeld en gelijkenis, is Gods waarnemen in de schepping. De mens, Gods enig geborene, is Gods waarnemer, vertegenwoordiger of plaatsvervanger waardoor God in staat is om individueel te ervaren.

Vertegenwoordiger, waarnemer of plaatsvervanger hebben hier dezelfde “in de plaats van” betekenis. De vrije wil stelt de mens in staat om het waargenomene te interpreteren en zich ermee te identificeren. Dit interpreteren geschiedt op basis van aangeboren individuele en lerende talentenpakketten (apps).

Identificeren creëert zonde, een soort antibewustzijn of kunstmatige intelligentie, vergelijkbaar met een smartphone die persoonlijk overtuigd is; goeie gesprekken te voeren en prachtige opnames te maken.

Door identificatie privatiseert de mens ten tweede male de goddelijke aandacht.

Jezus trachtte met: “Zijt mijne navolgers”, de mens weer in verbinding te brengen met zijn goddelijke kern maar de kerk plaatste Jezus vervolgens op een onbereikbaar hoog voetstuk in plaats van de typisch menselijke mogelijkheden te verklaren om te benutten. Wij zijn, net als Jezus, kinderen van één vader, geschapen naar beeld en gelijkenis maar wij hebben onze goddelijkheid geprivatiseerd.

Helaas is dit nog niet het einde van onze 3D voorstelling als goddelijke aandachtspunt. In 3D zijn godsvonken in vaten (lichamen) opgesloten, neemt het bewustzijn door identificatie een duik in het duister en schikt de mens zich middels scholing levenslang in beperkende vakbekwaamheden.

Alsof dit nog niet genoeg beperkende bepalingen betreffen dient het vakkundige ego nog gevaccineerd te worden. Moderne vaccinatie werkt direct in op onze hersenen. Rudolf Steiner sprak in verband met vaccinatie. “Men zal een vaccin vinden vanuit een ‘gezond’ gezichtspunt, waardoor het organisme in zijn vroegst mogelijke jeugd, zo mogelijk al bij de geboorte, zo wordt bewerkt, dat dit menselijk lichaam niet tot de gedachte komt: er is een ziel en een geest.” en “De anderen, de opvolgers van de huidige materialisten, zullen op zoek gaan naar het vaccin dat het lichaam ‘gezond’ maakt, d.w.z. dat het lichaam door zijn constitutie niet meer spreekt van zulke dwaze dingen als ziel en geest.”

Wie ben jij, waar kom jij vandaan,
waar ben jij als je bewusteloos bent of slaapt,
waar ga jij naartoe als jouw ‘lijden’ over is
en jouw lichaam tot stof wederkeert?

Wij zijn onvoorwaardelijk bewustzijn dat gebruik maakt van geest (manifest bewustzijn of software), ziel (geconditioneerd bewustzijn of energie) en lichaam (geconditioneerde energie, materie of hardware).
Hoe kunnen wij, na deze valpartij, opstaan en als licht, als bewustzijn onze terugkeer bewerkstelligen?

Christina von Dreien schreef: “Wanneer wij allen de energie van liefde in ons ontketenen, zal de mensheid voor de tweede maal in haar geschiedenis het vuur hebben ontdekt. Het vuur van de liefde zal zich door alle mensen verspreiden, zodat alle systemen van deze wereld een aanpassing door de liefde zullen ondergaan. Liefde is de alles doordringende kracht der natuur en daarom de kracht van ons allen.“

De kracht van onvoorwaardelijke liefde
bevrijdt het lichtkleed door het breken der vaten,
het opheffen van de waan van het bestaan!