De meeste van ons hebben wel eens zo’n filmpje gezien waarin beelden worden getoond van de aarde als een blauw bolletje in de ruimte waarop men vervolgens inzoomt. Het blauwe bolletje wordt steeds groter, beeldvullend en plotseling kan je de continenten en oceanen onderscheiden. Nog dichterbij worden bergen, landen en steden zichtbaar en tenslotte herkennen we straten, huizen etc.
In zo’n huis bevond zich destijds jouw moeder toen ze van jou zwanger was. Tijdens die zwangerschap heb jij zo’n soort video ervaren toen jij incarneerde in het premature lichaampje in de buik van jouw moeder. Probeer je nu eens dit gebeuren voor te stellen. Vanuit de wereld van het onvoorwaardelijke ben jij destijds naar de aarde gevlogen en geïncarneerd in de wereld der dingen, maar jij bent geen ding.
Het lichaam waarin jij kort daarna geboren bent is overduidelijk een ding en alle dingen zijn herkenbaar aan hun voortdurende verandering. Aan verandering onderhevige dingen kun je wel hebben, maar jij bent niet aan verandering onderhevig. Jouw lichaam heeft een naam en individuele eigenschappen, talenten of apps.
Bovendien beschik jij over een ziel. Ook een ziel heeft eigenschappen en is tevens, als gevolg van het vereenzelvigen met dingen, aan verandering onderhevig. Bij een ziel noem je dat zondigen, maar daarover gaat het in dit bericht niet. Jij hebt zojuist jouw toch door de ruimte gemaakt en bent uiteindelijk geland in jouw toekomstige lichaam. Jij hebt jouw reis met goed gevolg volbracht en bent nu geïncarneerd!
Maar heb jij je wel eens gevraagd wat dat onvoorwaardelijke is dat destijds geïncarneerd is. Wat bevindt zich nu in deze wereld der dingen en is toch niet van deze wereld? Wie of wat ben jij en wat zegt ik tegen zichzelf zonder een ding te zijn?
Karavanserais 